Kontrole miejsc rozrodu
(strychów, poddaszy, stropodachów itp.) z wykorzystaniem kamery endoskopowej (boroskopu)
Niektóre gatunki nietoperzy wybierają na miejsce rozrodu niedostępne dla potencjalnych drapieżników (np. kuny domowej czy płomykówki) schronienia: szczeliny w budynkach, dziuple itp. Bezpośrednia inspekcja takich kryjówek jest trudna, a często niemożliwa. W celu identyfikacji gatunku zasiedlającego tego typu schronienia oraz oszacowania liczebności zgrupowania nietoperzy przydatnym narzędziem stosowanym w pracy chiropterologa jest kamera endoskopowa. Jest to rodzaj optycznego wziernika z własnym źródłem światła z elastycznym przewodem sondy. Obraz z kamery jest przekazywany przez system soczewek lub włókien optycznych do monitora oraz rejestrowany w pamięci urządzenia w postaci zdjęć lub nagrania wideo.